Regels en Kinu

Op dit moment echt begonnen met informatie te verzamelen. CMS heeft besloten dat ze ook wat informatie willen over projecten in Nederland en wat die projecten doen om jongeren terug naar school te krijgen. Dus op dit moment ben ik heel erg opzoek naar informatie over projecten. En mail ik heel wat rond om zoveel mogelijk informatie te verzamelen. Het is lastig dat ze het onderwerp veranderd hebben. De informatie over projecten hadden we in Nederland makkelijker gekregen. Nu nog hopen op digitale reacties.

Elke ochtend kijken Jil en ik weer uit naar een dag dat we echt kunnen uitslapen. We zijn nog steeds niet echt bijgekomen van de vlucht hierheen. En we voelen nu ook echt dat we slaap tekort hebben. Helaas kan dat uitslapen dan ook wel even duren. Morgen hebben we een uitje met CMS. En moeten we om half 9 op kantoor staan. Maar dat hebben we er voor over. Wat we van de medewerkers horen wordt het heel leuk en gezellig. Plus we zullen ook alle medewerkers beter leren kennen.

De cultuurshock is over en we zijn gewend aan de situatie. Gister met Preeti en Diti naar blok g geweest om daar ’s avonds wat te eten. Blok g is ongeveer 5 min lopen van het hostel. We hebben wat Nederlandse en wat Hindische woorden uitgewisseld en weer heel veel gelachen. Natuurlijk hebben we ook echt Indiaas eten gegeten. Bij een straatverkopen kopen we nog wat fruit. Druiven en Kinu oftewel mandarijnen. Preeti noemt het the brother of the orange. We moesten snel opschieten om op tijd weer terug te zijn en de meiden werden ook al wat zenuwachtig. Snel spiekte ik even op me horloge. Nederlandse tijd! Handig! Dus vroeg ik maar even hoe laat het was. Half 10. Waarom al die drukte? We hebben nog een half uur! De meiden vertellen ons dat ze bang zijn om te laat binnen te komen. Wat natuurlijk gebruikelijk is aangezien je er na 10 uur niet meer in komt en je dan geen slaap plaats hebt. Maar we hebben nog een half uur om een afstand af te leggen waar we de heenweg 5 minuten over deden. Aangekomen bij het hostel vragen de meiden of we mee gaan naar hun kamer. Die willen ze namelijk heel graag laten zien. Wij vinden het prima en hobbelen achter ze aan. Opeens uit het niets staat er een man van de beveiliging. Begint in het Hindisch tegen Preeti te ratelen en wij snappen er niets van. Wat blijkt is dat wij niet mee naar boven mogen. Dit alleen maar omdat we in een gastenverblijf verblijven. Me oren staan te klapperen. Eerst moesten we ook in een van die kamers slapen en omdat we kamer hadden verwisseld mochten we niet meer naar boven? Ik voel dat discussie of een reactie totaal ongepast is. Ik zet me erover heen en zeg niets. Neem het maar aan voor wat het is en we lopen naar ons verblijf. Daar mogen de meiden wel komen. Echt aan die regels moet ik nog heel erg wennen. Maar ik laat het wel voor wat het is.