Op naar de laatste werkweek

We hebben vorige week een gesprek gehad met onze leidinggevenden van CMS. Uit het gesprek is gekomen dat we nog meer organisaties moeten bezoeken. Nog 3 te gaan. 1 vorige week gehad en aankomende week nog 1. En als klap op de vuurpijl hebben we misschien ook nog een interview in Mumbai. Als we naar GOA gaan willen ze dat we ook nog een nacht naar Mumbai gaan. Om daar nog een organisatie te bezoeken. Op zich vind ik het allemaal heel leuk. Het bezoeken en het zien. Het praten en het overleggen. Maar we hebben nog zo kort tijd en de kantoordagen kruipen voorbij. Ik ben echt klaar met die kantoordagen. 10 weken 8 uur per dag achter een PC. En over de hele ag maar 20 min pauze.
De tijd gaat nu helemaal langzaam nu ze me Hyves en Facebook hebben geblocked. Nu kijk ik 1 keer per dag erop en reageer ik wat. Maar toch was juist dat nou net de site waar ik het meeste contact met mijn vriendinnetjes mee had. Nu niet meer dus. We kunnen ook niet ergens anders op internet dus conclusie: geen Hyves en facebook meer deze weken. Ik overleef het wel.

OPROEP: Plant me mailbox maar vol!!

Goa wordt een soort van werkvakantie. We hebben geaccepteerd dat we het stuk niet af krijgen maar als we de motivatie vinden willen we het wel zo veel mogenlijk af ronden. 10 dagen Goa hebben we nodig. Ontspannen enz.
Van het weekeind was het feest! We zijn vrijdag wezen shoppen. Ja! Ik ben verslaafd! Ik denk ook als ik de prijzen in NL zie dat ik meteen weer ben afgekickt. Dus tijdelijke verslaving. Geen schoenen deze keer maar een hemt en een spijkerbroek voor boven me stiletto’s. extra lang ;)

Ondertussen gaan we ook even bellen met wat vrienden. Miss is een avondje stappen voor vanavond wel op zijn plaats. Tuurlijk bellen ze ons later terug. Dat gaat hier altijd zo.

We shoppen verder opzoek naar een schattig jurkje voor Jil. Dan komen we in de winkel genaamd. Edge of zo. De naam is ook verder niet belangrijk. Hier moet je bij elke winkel je tas afgeven aan de bewaker. Dan krijg je een nummertje waarmee je later je tas weer kan ophalen. Hier gaan bewaker betekend dat je gewoon met je tassen in je handen moet shoppen. Jil heeft mijn tas met broek. We kijken wat rond en dan zie ik dat ze geen tas meer heeft. Ze moest hem toch afgeven en bij de balie neer zetten. We passen wat kleding en de verkoper kan het allemaal mooi vertellen. Hij ontwerpt en maakt de kleding. Tenminste dat zegt hij. Je kan ook een jurk laten ontwerpen. Het gekke is dat sommige jurken er in meervoud hangen. Zo exclusief is het allemaal dus niet. en het is duur. Samen besluiten we om toch maar weer verder te gaan. Bij de deur wil Jil me tas pakken. Tas weg!! Er staat nog een tas van de zelfde winkel maar niet met mijn spullen erin. Ik ga uit me plaat. We hadden in deze winkel zo blijkt niet een nummertje gekregen en klanten moeten het zelf regelen. Een meisje heeft dus de verkeerde tas mee genomen. Ik bedenk meteen dat me bon er ook in zit. En het meisje achter de balie is mijn. Ik ga uit me dak. Ben heel boos omdat mijn tas weg is. Snel komt de man van de verkoop en vraagt wat er is. Ik leg het uit en verwijt de mensen ook dat me tas weg is. De man opent de andere tas en begint leuk te vertellen dat daar ook een spijkerbroek in zit en dat die wel misschien van mij is. WATH??? Ik weet toch zeker wel wat ik heb gekocht? Niet die broek! Ik vind hem lelijk. En ik heb ook de andere spullen die in die tas zitten niet gekocht. De man vraagt wel 5 keer of ik dat zeker weet. Langzaam wordt ik kwaaier en kwaaier. Twee jongens worden er op pad gestuurd om mijn tas te zoeken. Terwijl ik nadenk kom ik tot het volgende uit. Dat ik bij de paskamer op jil zat te wachten liep er een meisje langs die in de winkel een tas kwam kopen met haar moeder. Het vervelende is dat ik me alleen nog herinner dat ze de zelfde slippers had als die ik in NL ook heb. En dat ze ook een tas in haar handen had van dezelfde winkel. De jongens gaan ondertussen opzoek naar de winkel. Het meisje en de man vragen nogmaals of het niet mijn broek is in de tas. Ik ontplof. Er komt in het rap Engels uit me mond dat ik niet dom ben en dat die tas niet mijn tas is. Dat de spullen niet van mij zijn en dat de winkel op mijn tas had moeten letten. Niet de klanten zelf alles moeten laten regelen. Dat ik kwaad ben en dat ik me tas terug wil. En natuurlijk ook dat ik niet 100% geloof dat het meisje de tas komt terugbrengen. En trouwens wie zegt dat zij hem mee heeft genomen? Miss is ze haar tas wel vergeten en heeft iemand anders mijn tas? Waar baseren ze dat op? uiteindelijk koel ik wat af en laat ik een duidelijke omschrijving van me spullen achter en me telefoonnummer plus de verwachting dat ze me bellen.

Me shopping zin is verdwenen. Wel lopen we nog wat verder. Om 9 uur besluiten we om naar huis te gaan. Maar eerst nog even een oplossing zoeken in de winkel voor me tas. Als ik er bijna ben belt net het meisje van de winkel. Ik neem op en zeg haar dat ik er zo ben en dat ik dan met haar praat. Ze hebben me tas niet gevonden en vragen me om 1 dag te geven. Ik ga akkoord en ik spreek uit dat ik voor dit probleem een oplossing wil vinden. Het is niet mijn probleem dat me spullen weg zijn. Ik heb er alleen last van. En dat maakt me boos.

Jil en ik lopen naar de tuktuk als de man ons belt dat de tas er is. Ik sprint terug naar de winkel terwijl Jil een tuktuk regelt.
Het is me tas!! Ik weer helemaal blij. Wel deel ik nog even mede dat ik het een slechte zaak vind dat ze spullen onbeheerd ergens neer zetten en het vertrouwen hebben in de mens dat het allemaal wel goed gaat.
Snel loop ik terug naar Jil en gaan we weer naar huis. Normaal gesproken wil ik begrip tonen. Maar als me spullen al weg zijn voordat ik ze ook maar aan heb kunnen trekken. Niemand komt aan mijn kleding. En al helmaal geen nieuwe ;) Er is een oplossing dus ik laat het los.
Onze vrienden hebben Jil gebeld met de vraag of we uit gaan. Helemaal leuk. 10 uur halen ze ons op. we maken ons klaar en om 10 voor 10 bellen we nog een keer. Het gaat uiteindelijk toch niet door omdat we nergens kunnen slapen. Een andere vriend van ons Ali heeft een eigen huis in Delhi maar hij heeft geen zin om uit te gaan vanavond. Miss morgen. We hebben geen zin om heel de nacht te feesten dus we besluiten om niet te gaan.

Zaterdag is het uitslaapdag. Mij lukt het niet dus ik ga maar vroeg boodschappen doen. We gaan weer shoppen in de middag. Vannacht heeft onze ven er mee op gehouden. De hele week had hij al zijn kuren. Vanaf donderdag wilde hij alleen nog maar op de hoogste stand. Maar nu is hij toch echt dood. We willen dus vanmiddag de koelte opzoeken.
Na het boodschappen doen ga ik dus opzoek naar iemand die dat ding met spoed kan maken. Niet gevonden! Je moet een brief schrijven naar de eigenaar met daarin wat er stuk is. Een van de meiden in het hostel heeft ons dat verteld. Nou dat gaat dus hetzelfde als onze wc. Gaat vast weken duren. GRRR. Dan maar zweetheet.

Miss mogen we voor vanavond bij Ali slapen. Ali is een jongen die we hebben ontmoet een paar weken geleden. We gaan wel eens wat eten met Ali en zijn vriend Shan. Hij heeft airco en het kan nog gezellig worden ook. Ik ga dus maar even bellen. Ali heeft wel zin om te gaan stappen en Jil en ik mogen blijven slapen. Mooi dat is dus gefixt. We gaan ’s avonds naar de city mall waar een vriend van ons gaat ophalen. Om 5 voor 10 krijg ik een sms van Ali. Hij kan toch niet komen. Dat betekend dus ook dat we niet bij hem kunnen slapen. Oké, heel de nacht partyen dan maar. Shan haalt ons op. Shan is ook een goede vriend van ons. Shan heeft ook weer een vriend mee genomen en we gaan wat eten. Het is gezellig en na het eten gaan we uit in een hotel in de stad. Het is gezellig en we hebben fun. En ja gewoon als vrienden. Top avond. Gelukkig is het feest leuk en trekken we een avondje door. Terug in het hostel slapen. Ik ben alleen over me slaap heen dus ik kijk Julia’s tango. ’s Avonds bel ik nog met familie van der Linden en me ouders. Ook Vice belt me nog even. Het is leuk om iedereen zijn stem te horen en even bij te kletsen.
Ik kan niet slapen het is zo warm op de kamer nu die ven het niet doet. Tegen 2en val ik pas in slaap.