Attractie, grote ogen en een park

Je zult merken dat na het weekeind de stukjes wat langer zullen zijn. Het plan is om dan veel op stap te gaan. We hebben geen internet in het hostel dus een stukje schijven zal dan alleen gaan op me PC. Maandag is het bijwerkdag.

Vanaf donderdag zijn we weer helemaal beter. :D:D

Vrijdag waren we vrij van kantoor. Feestdagen. 3 dagen een festival in Delhi. Dus geen kantoor en voor ons de kans om eens even rond te gaan kijken. We zijn nu een beetje gewend en we hebben Saket ook wel eens gezien.

Donderdagavond hebben Dipmala en nog een collega ons mee genomen naar een onwijs groot shoppingcentrum. Daar waar een Levi’s spijkerbroek maar 30 euro kost. Jammer dat ze geen lengtematen hebben :( En je de geweldigste Sex and the City pumps kunt kopen!! En voor kleine mensen hebben indiaers wel grote voeten. Maten tot 42. Dus met mijn 39 gaat het helemaal lukken hier. Alleen van het kijken naar leuke kleding werd ik al helemaal gelukkig. We hadden niet veel geld mee genomen om te shoppen dus we hebben het maar snel afgebroken. Natuurlijk met het idee. ‘we komen terug!!!’ Na dit shopping uurtje zijn we met zn 4en naar het appartement van Dipmala en collega geweest. Preeti nog een collega kwam ook. Daar hebben we een hindi soap gekeken. Al verstonden wij er niets van. Gelukkig liggen alle bewegingen er zo dik bovenop dat wij ook meteen begrepen waar wie het over had. Dat de soap was afgelopen gingen Preeti en ik samen salsa dansen. Jammer genoeg weten de meiden hier niet wat buikdansen is. En we moesten het voor doen. Wat een domper. Ik heb alleen vet. Oké ik geef toe er zit niet veel vet maar ook niet veel spieren. En die spieren die aanwezig zijn kunnen niet de bewegingen maken die ik zou willen :) Wel wat leuke salsa moves van Preeti geleerd. Maar de ritme van de salsa hier is heel erg anders dan de salsa thuis. Maar ik ga wel ff oefenen en dan kan ik het ook op de Nederlandse ritme!!
Het eten wat de meiden hebben gekookt is heel lekker. Pasta met alleen groente er doorheen. Ik vind het heerlijk. Dit mogen ze me wel vaker voorschotelen.
Om half 10 snel weer terug naar het hoste. Vanaf 9 uur wordt Preeti drukker omdat ze bang is dat ze buiten wordt gesloten.

Vrijdagmorgen lekker uit geslapen. Als ik me ogen open doe dan ben ik zo blij dat ik me bed uit mag. Ik ben gebroken. Maar het is shopping time en daar ben ik altijd wel voor in. Jil en ik lopen samen om 1 uur naar het winkelcentrum. Dat is ongeveer 20 minuutjes. Het is onwijs groot. Ze hebben alles. Van Levi’s tot Guess en Hindikleding tot prachtige schoenenwinkels. Ik kom uiteindelijk na 4 uur shoppen in het hostel met een spijkerbroek van Mango- 12 euro een hindishirt- 5 euro en een paar schoenen- 4 euro. Jil koopt een shirt. Preeti heeft beloofd dat we snel op de markt gaan shoppen. Daar kunnen we leuke shirtjes kopen voor nog minder. Dat vinden we nog leuker natuurlijk.

Zaterdag naar Lodipark. Het is daar zo rustig en stil. Voor het eerst komen we ook blanke mensen tegen. En worden we niet als apen aan gekeken. Volgens Dipmala zijn alle wezens wat niet manlijk is aliens volgens de mannen. Zo word je dan ook aan gekeken. Wat een wereld hier. Het park is prachtig. En volledig uit gerust komen we terug in het hostel. We niksen nog wat op de kamer en gaan redelijk vroeg naar bed.

Valentijnsdag. En dan zonder je liefde. Zonder kaartjes. Zonder bloemen. Zonder vriendje. Maar met grootse plannen en met Jil. Vroeg nemen we de tuktuk naar Rashtrapati Bhavan oftewel overheidsgebouwen. Het ziet er allemaal prachtig uit. We maken veel foto’s en er worden ook veel foto’s van ons genomen. Een man vraagt zomaar of we met zijn vrouw op de foto willen. Haha. Nou omdat je het zo aardig vraagt dan. Maar bij die ene foto blijft het niet die dag. Vooral de mannen zijn de bikkels die graag op de foto willen. Wij moeten er wel om lachen. Als we in het gras zitten bij het ministerie van defensie. Maak ik een foto van ons op de zelfontspanner. 2 jonge mannen zitten vanaf een afstandje naar ons te kijken. Helemaal naar mij omat ik zo idioot aan het doen ben. Zijn vriendjes van de bewaking komen eraan en dan komt het lef naar boven in de mannen. Wij willen graag op de foto met jou. Tegen mij. We kletsen wat en hij verteld dat hij hier werkt als beveiliger. Ik ben bereid om op de foto te gaan. Maar daar is me grens. Op zich is het best gezellig en ze zijn helemaal niet opdringerig en het is ontspannen en gezellig. Dan besluiten Jil en ik om verder te gaan. Natuurlijk niet zonder dat we hun ook op de foto hebben gezet :P Jil is dit keer het slachtoffer. Haha. We maken veel foto’s van de omgeving daar en dan besluiten we om naar het rode fort te gaan. Helemaal aan de andere kant van de stad. Voor 50 roepie en een bezoek aan een winkel komen we er. Bezoek aan winkel omdat de tuktuk chauffeur het niet kon doen voor 50 dus we mee moesten doen aan een werving voor klanten voor een winkel. Kreeg meneer de chauffeur geld voor. Ik voel me niet prettig bij het bezoek aan een hele normale winkel en ben blij dat Lot belt. Met een nog leukere mededeling Sven Goud. Ik helemaal happy de peppie. Sta ik te schreeuwen in die winkel naar Jil en iedereen die het maar wil horen. Dan baal ik er opeens heel erg van dat ik nu niet tv kan kijken. In de tuktuk babbel ik met de chauffeur over de Olympische spelen. India is naar mijn idee niet echt een sprotland. Alleen cricket spelen ze hier. Maar dat doet dan ook iedereen(jongens en mannen). De tuktuk chauffeur kan dit beeld bij mij ook niet echt veranderen. Bij het rode fort lopen we wat rond. Gaan we naar de MAC en zijn we opzoek naar de grootste kruidenmarkt van Azië. Nu zijn er twee mogelijkheden. Of hij is gesloten. Of hij is zo klein dat we er gewoon 5 keer langs zijn gelopen. De markt hebben we in ieder geval nooit gevonden. De grootste moskee van India mogen we niet in. We willen niet betalen voor de camera. Zijn ze nou helemaal gek. In dit deel van de stad is het wel een gaos. Op sommige plaatsen voel je je echt niet veilig. Dan moet je maar even je verstand op nul zetten en vooral in een hoog tempo doorlopen. En als er kinderen komen bedelen, even grote ogen opzetten en ze weg jagen.

Wat ik tot nu toe van Delhi heb geleerd is:
- Ik ben een attractie. Waar jil geneigd is om geld voor te vragen.
- Overal is het vies. Je denkt dat je bruin bent geworden maar als je dan jezelf wast ben je gewoon wit met stof.
- Zonder beton bestond er geen Delhi. Niets is er van stenen gebouwd. Alles is vierkant en beton.
- Opletten met eten. Anders wordt je ziek.
- Alle mensen zijn aardig.
- Iedereen plast in het zicht langs de kant van de weg.
- Je moet iedereen negeren. Anders sta je heel de dag te kletsen.

Bovenal is alles een avontuur. Ik heb er plezier in. Ben blij dat ik er ben. Het is hier niet mooi. En straks in april ben ik blij dat ik weer thuis ben.

Uiteindelijk was er 3 dagen feest in Delhi. En wij hebben niets van het feest gezien. Preeti kon ons ook niet vertellen waar dat was. Dus we hebben maar een eigen invulling aan het feest gegeven.