Saree en gezeur

Rennen en vliegen de hele avond. Gister hadden de meiden voor ons even de hele avond vol gepland. Shoppen, preeti haar vriend ontmoeten en meidenavondje.
Me internet is weer is bagger dus om half houd ik het voor gezien en ga ik terug naar het hostel. Jil blijft nog even. Terug in het hostel werk ik me dagboek even bij. En kom helemaal tot rust. Het is hier nu zo warm dat je er heel erg suf van wordt. Om 6 uur komt Jil binnen en dan gaan we naar het shopping/eetgedeelte bij ons in de buurt. Daar staat Diti op ons te wachten. We nemen de tuktuk en we gaan naar een shop zo verteld ze onderweg waar ze 2 verdiepingen vol met sarees hebben.. Spannend!!! We rijden en staan vooral stil. Het is druk en er staat voor de stoplichten soort van file. Gelukkig is er begrip en laten de mannen om ons heen de toeter een beetje met rust.
Bij elke stoplicht komen er mannen naar ons toe met magazines boeken en bloemen. Die moeten we dan kopen. Veel kinderen zie ik op dit moment dit niet doen. Terwijl we dat anders wel zien. 1 man heeft een andere tactiek. Hij gaat naast de tuktuk staan en voert een soort van drama stuk op. En hij vind zichzelf zo zielig. Het is zo ongeloofwaardig dat ik er echt om moet lachen. Voor 2 roepie per persoon kunnen we hem al helpen. Met wat zegt hij natuurlijk niet. wat een grapjas. Diti zegt als we weer rijden dat we er bijna zijn. en dan schiet de man een klein smal straatje in. We rijden en rijden en Diti raakt en beetje opgefokt. We weten niet wat er aan de hand is maar het is duidelijk dat we nu wijs onze mond moeten houden. Zo blijft hij heeft ons verkeerd gereden en we zijn ergens waar we totaal niet moeten zijn. omkeren en terug dan maar. Voor we het weten zijn we in de straat van bestemming. De man wil ons niet voor de deur af zetten. :S

De winkel is heel apart. Rondom zijn er allemaal houten kasten met hout met glazen deuren. De kasten liggen vol met doeken. Je koopt hier namelijk 6 meter stof en laat het ergens anders in elkaar naaien/ in elkaar zetten. Een saree bestaat uit een top/blouse zoals ze dat hier noemen. Het topje is zo kort dat wij er maar tieten tuig van hebben gemaakt. Een onderrok en de bovenrok die je dan ook over je lichaam doet.
Voor de kasten staan er balies en elke kast heeft zijn eigen medewerker. Er staan dus op een vloer ter grote 4x onze woonkamer in de Piet Hein boulevard wel een man of 15 aan medewerkers. Het uitkiezen van de sarees doen we als volgt. Eerst vragen we uit elke kast 1 saree. Dan kunnen we de verschillende soorten stof voelen. Als de stof goed voelt dan kijken we naar kleuren die we mooi vinden. Je zegt tegen de medewerker welke je wil zien en hij haalt ze uit de kast. Niks is hier op kleur gesorteerd alleen op stof het is dus wel eens een klus om aan te wijzen welke je bedoeld. Als we de onderverdieping hebben gehad gaan we naar boven. Daar is het allemaal hetzelfde. Nog meer sarees en nog meer verschillende stoffen. Ook daar pikken Jil en ik er een paar uit en gaan dan terug naar beneden om te kijken welke saree we zullen nemen uit de gene die we hebben uitgekozen. Beneden legt een jongen de sarees op de toonbank uit en we zijn er nog niet helemaal over uit. Welke zullen we nemen?? Ik ben er nog niet helemaal zeker van en we gaan nog een keer boven kijken. Waar we net de leukste sarees hadden gevonden staan nu vrouwen druk wat uit te zoeken. We proppen ons ertussen en meer sarees liggen er op de toonbank dan in de kast. Tuulijk vind ik de leukste niet op de toonbank en vraag nog druk aan de man of hij er meer uit de kast wil pakken. Natuurlijk op mijn aanwijzen de juiste kleuren. Dan pakken we er nog 2 uit. Jil weet al van 1 zeker dat ze die neemt. Een groen met paarse. Ik zit nog te twijfelen tussen 2. Een is donker paars met groen en oranje/geel en de ander is met meer geel en weinig groen en meer lichte kleuren. Ook is de kleur van die ander niet echt paars maar meer roze met strepen. Uiteindelijk kies ik voor de paars met groen en gele. Daar lopen we dan. Op naar de kassa!! We hebben de stof voor onze saree gekocht!! We waren minstens een uur bezig geweest. Dan gaan we met de tuktuk terug naar Saket. Het is half 9 en er schiet al een beetje de stres erin. We moeten opschieten we weten niet hoe druk het verkeer is maar gelukkig doen we er niet zo lang over als op de heenweg.

Ik bel Preeti onderweg en we zullen elkaar ontmoeten bij de bios. Als we daar zijn gaan we opzoek naar Preeti. Ze is daar met haar vriendje en we moesten hem van haar ontmoeten. Ze had ons al gewaarschuwd dat hij met ons gaat fleurten. Nou kom maar op dan. Wat een uber mietje.. Geen actie van zijn kant. Dus we kletsen wat met hem. Zo bijzonder is hij nou ook weer niet. Na dit alles gaan we wat eten scoren. Ik haal chicken kabab en de meiden momo’s. De laatste keer dat ik momo’s heb gegeten ben ik zo ziek van geworden. Ik weet niet zeker of het daar van was. Maar het is wel zeker dat als ik nu de geur ruik van dat eten ik er kots misselijk van word. Zelfde heb ik met de piza’s van de pizahut. Ik moet er niet aan denken. Onder het wachten op me eten bel ik nog even Marloes. Ik vergeet altijd om me naam te zeggen. Dat die je hier namelijk ook niet. dus ik begin vrolijk met kletsen en Loes zit nog in het onderzoek wie ze nou eigenlijk aan de telefoon. We kletsen tot me eten klaar is en daarna kijk ik op me horloge. Ik moet Jil en Diti nog zoeken. De meiden zijn namelijk ergens anders eten aan het halen. Ik kros heel gebied uit. Ik kan ze natuurlijk niet vinden. Dus maar weer bellen. Ze zijn in de super. Als de meiden alles hebben gekocht gaan we terug naar het hostel. Jil en ik kijken de film van gisteren af. En om half 11 komt diti met Preeti. Smitha zal later met de drank komen. We nemen orange wodka en cola. We kletsen wat en lachen ons dood. Om 5 voor twaalf moet Smitha rennen terug naar haar kamer. Om 12 uur gaat bij haar de deur van de ingang op slot. Dan heb je al een avondklok van 10 uur en dan heb je er nog 1 van 12 uur omdat ze dan de tent nogmaals sluiten. Ik vind het persoonlijk ook nog eens gevaarlijk. Om 12 uur gaan de Diti en Preeti ook terug naar hun kamer. Wij duiken ons bed in en gaan slapen.

Vandaag is het toppunt van me reis. Ik zit op kantoor en heb gewoon een hemt aan. Niet opengesneden, niet laag, alleen mouwloos. Komt Diti naar me toe dat ik een shirt aan moet trekken. Hoe ik er bij loop wordt niet gewaardeerd. WATH??? Eerst denk ik nog dat ze een grapje maakt. Zelfs mijn ouders zeggen niet iets over wat ik aantrek. Al wil ik in me blote kont over straat dan moet ik dat nog zelf weten.

Je mag wel een legging aan met een wat langer shirt. Zoals die paarse van mij. Die is ingesneden aan de zijkanten tot boven me billen. Je ziet gewoon hun kont. Je mag wel in een saree waar je de buik en je vet ziet en half uit hangt. Maar een spijkerbroek met hemt mag niet. De mensen hier zijn raar. Ik heb het bloed heet en dan willen ze dat ik me nog meer aan ga aan kleden. En als je mouwloze kleding van hier aan heb dan mag het allemaal wel. Voor vandaag trek ik een shirt aan maar aan. Doe hun een plezier.